W mitologii greckiej pół kobieta - pół ptak. Później, podobnie jak w mitologii rzymskiej, nimfa morska wyobrażana jako ryba z głową kobiety lub pod postacią pół kobiety - pół ryby.
Te dwa różne wyobrażenia syren wywołują nieporozumienia w niektórych językach i tłumaczeniach. W języku polskim (podobnie jak we francuskim, hiszpańskim, portugalskim lub rumuńskim) "syrena" oznacza istotę związaną z wodą. W innych językach z reguły oznacza pół kobietę - pół ptaka, np. ros. сирена (zob. także syrin), ang. siren, szw. sirene - w odróżnieniu od istot związanych z wodą: ros. rusałka, ang. mermaid lub szw. sjöjungfru.
OdysejaSyreny mieszkały na wyspie znajdującej się między wyspą Kirke a Scyllą i Charybdą. Siedziały na łące i śpiewały. Na wybrzeżu znajdowało się mnóstwo kości tych, którzy usłyszeli ich śpiew i wyszli na ląd. Odyseusz przepływając statkiem w ich pobliżu za radą Kirke kazał przywiązać się do masztu po wcześniejszym zalepieniu uszu woskiem swoim towarzyszom. Chciał usłyszeć ich śpiew i przeżyć. Wydał bezwzględny rozkaz, aby go nie rozwiązano, mimo błagań.
Inne podaniaSyreny zamieszkiwały małe wyspy na Morzu Śródziemnym (w pobliżu jońskiego miasta Fokaja), skąd wabiły urzekającym śpiewem żeglarzy i zabijały ich.
Inne wersje mówią, że były to córki Zeusa, które towarzyszyły zmarłym w drodze do Hadesu. Troszczyły się o ich dusze i opłakiwały je, dlatego ich wizerunki umieszczano na nagrobkach.
Według innych podań mieszkały w niebie. Niebańskie syreny były spokrewnione z muzami. Śpiewały i grały na instrumentach.
Jeszcze inne mity podają, że były córkami Forkosa i Keto albo Acheloosa. Homer wymienił dwie syreny, później pisano, że były trzy:
Partenope
Ligea
Leukozja
Inne wersje wymieniają ich jeszcze więcej.
Orfeusz uratował Argonautów zagłuszając śpiew nimf własną pieśnią i grą na lirze. Syreny rzuciły się do morza i zamieniły w rafy.
Piraci z KaraibówWedług twórców filmu syreny były nimfami wodnymi, które swoim śpiewem i pięknym wyglądem wabiły marynarzy, zaciągały ich na dno morza, bądź oceanu i pożerały. Bez wody nie umierały, lecz ich płetwa zmieniała się w ludzkie nogi. Pozostawione pod postacią syreny przy niewielkiej ilości wody, zaś dużym nasłonecznieniu wysychały i umierały.
Ponieważ żaden z mitów nie mówi o tym, jak długo żyły syreny - czy były nieśmiertelne, czy też po prostu długowieczne - musimy sami dojść do jakiegoś konsensusu. Na potrzeby naszego forum syreny nieśmiertelne nie są. Żyją dłużej niż człowiek i dużo wolniej się starzeją - oznaki starości zaobserwować u nich można dopiero w ostatnich latach ich życia.
Mają wybór - mogą dołączyć do ludzi. Jeśli przez dłuższy czas zostaną oderwane od wody zmieniają się w najzwyklejszego człowieka - starzeją się tak samo, jak gdyby urodziły się jako ludzie.
Również na potrzeby naszego forum dopuszczamy możliwość istnienia syrenów, czyli syren płci męskiej.
U nas ze związku syreny z mężczyzną/kobietą nie rodzą się półsyreny czy jakieś inne dziwactwa. Syrena podjąć stosunek z człowiekiem może wyłącznie pod ludzką postacią i tylko pod ludzką postacią może urodzić dziecko z takiego związku. Dlatego też takie niemowlęta będą w pełni ludźmi, choć długość ich życia może być nieco wydłużona.
Normalne syreny rozmnażają się tak, jak inne ryby - poprzez składanie ikry.